*Μικρές Σοφίες (επανάληψη) :P

Δεν χρειάζεται να τακτοποιήσεις τα πάντα για να είναι τέλεια.

Δεν χρειάζεται να θέσεις όρους και προϋποθέσεις για να είσαι ευτυχισμένος και να περιμένεις να επιτευχθούν για να αρχίσεις να ζεις! Μην περιμένεις να γίνει πρώτα κάτι και καθυστερείς την ευτυχία σου.

Δεν χρειάζεται να είναι όλα “εντάξει” για να νιώσεις καλά!

Μην θεοποιείς το “Τέλειο” και το εξιδανικεύεις, γιατί έτσι το κάνεις άπιαστο.

Θέσε εσύ τους δικούς σου όρους στην τελειότητα.

Όρισε “τέλεια” κάθε απλή στιγμή, για να το βιώνεις συχνά ;)!*

. … . … . … . … . … . … . … . … .

Κρύβεσαι στις σκιές, στους καθρέφτες της σιωπής, αιώνιας στιγμής, της ζωής που έχασες… που ξέχασες, που δεν έζησες…

Μες τον καθρέφτη χάθηκες, στους λαβύρινθούς του βρέθηκες, μπλέχτηκες… και ξέχασες… πως ο καθρέφτης είναι ψεύτικος… γυάλινος… κέρινος… που σπάει και λιώνει… συντρίμια γίνεται… και εξαφανίζεται… αν και μόνο αν, καθρεφτίσεις τα πάντα μέσα του… το τίποτα μέσα του… το τίποτα μέσα σου…, ώ εσύ, καθρέφτη.

. … . … . … . … . … . … . … . … .

Yπάρχει τίποτα πιο τέλειο απο το να ζείς, να ερωτεύεσαι, να αγαπάς, να κάνεις σεξ, να τρέχεις, να χορεύεις, να γελάς…;
Δεν υπάρχει τίποτα πιο τέλειο απο την ίδια την ζωή!
Γιατί το τέλειο βρίσκεται μέσα της… το υπερβαίνει… γι αυτό το περιέχει σε κάθε τι… σε όλο της το είναι…
σε όλη την ύπαρξη…

Σχολιάστε