Όσο περισσότερο συγχωρεί κανείς, τόσο περισσότερο αναπτύσσεται πνευματικά. Όσο πιο πνευματικός είναι κάποιος τόσο περισσότερο συγχωρεί. Έχει συνειδητοποιήσει ότι όλα είναι ένα και ότι κανένας 
δεν διαφέρει απο κάποιον άλλον. Αναγνωρίζει το θείο φώς και την ζωοποιό δύναμη που κινεί και έχει δημιουργήσει τα πάντα, σε κάθε τι, σε όλους.
Ο πόνος που μπορεί να προκαλεί κάποιος σε κάποιον άλλον, είναι διοτί δεν θυμάται την ταυτότητα του. Την θεϊκή του καταγωγή. Έχει ξεχάσει ότι αυτός είναι η ζωοποιός ενέργεια που κατακλύζει δημιουργεί και υπάρχει σε όλα γύρω του.
Μόλις το θυμηθεί… θα συγχωρέσει τα πάντα… τον καθέναν και το κάθετι…
Γι’ αυτό συγχώρεσε… και ξέχνα…
έτσι θα ξαναθυμηθείς…
και θα νιώσεις ότι το μόνο που υπάρχει είναι η ίδια ενέργεια με διαφορετικές μορφές…
δεν είσαι η μορφή…
είσαι η ενέργεια απο κάθε τι…♥
i am☆love 
…ξεχνα…
..και θα ξαναθυμηθεις…
καλησπερα i am love
πολυ ομορφο το blog σου.
να εισαι καλα
Γειά σου όμορφη πολύχρωμη πεταλούδα !!!
Χαίρομαι που με βρήκες… έχουμε πολλά να μοιραστούμε στο δρόμο της ζωής και της σοφίας…;)!!!
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΤΩΤΕ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΥ ΤΟΥΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΙΜΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΦΤΥΝΗΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΑΝΑΝΔΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΑΝ ΤΟ ΚΑΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΣΤΑΣ ΤΑ ΜΠΟΣΙΚΑ.
ΜΠΟΡΗΣ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΗΣ ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΙ ΣΕ ΕΡΙΞΕ.
ΦΙΛΙΚΟΤΑΤΑ ΗΜΕΤΕΡΟΣ
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ
Αν κάποιος ψάχνει να βρεί την γαλήνη, το φώς και την αγάπη μέσα του πώς θα τα βρεί αν δεν έχει συγχωρέσει πρώτα τον ίδιο του τον εαυτό και έπειτα όλους τους υπόλοιπους;
Ο νούς σου τα σκέφτεται λογικά και απο την δική του πλευρά έχει δίκιο… όμως η πνευματική αφύπνιση δεν κατακτάται μέσω του νού, γιατί το πνεύμα τον υπερβαίνει.
Η λύση είναι στην αποδοχή, την σιωπή και την συγχώρεση…
Με τον όρο αποδοχή δεν εννοώ όμως και παθητικότητα. Γιατί με την παθητικότητα δεν μπορείς να επιφέρεις εξωτερικές αλλαγές όσο γαλήνια και αν νιώθει κανείς μέσα του.
Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε γαλήνια δραστήριοι, συγχωρώντας και εξωτερικεύοντας το φώς της αγάπης στον κόσμο και τις ζωές μας. Εργάτης και πολεμιστής του φωτός είναι κανείς όταν εκπέμπει συχνότητες αγάπης, σοφίας και δύναμης παντού γύρω του χωρίς διακρίσεις ;)!